De debuut-EP KOBRA vormt een doorsnede van Kobra’s brede repertoire, waarin harmonieën en klankkleuren centraal staan. Muziek met karakter, vol liefde en emotie, maar nooit zoetsappig.

KOBRA begint met twee volksliederen over de liefde. Het eerste lied, Kaval Sviri, is een populair Bulgaars volkslied over een fluitspeler. Een krachtig lied met verslavende harmonieën waar je in wilt blijven duiken. Van het extraverte slotakkoord gaat Kobra over naar het intieme begin van Ezili, een lied uit Haïti. In de afwisseling van verstilde akkoorden en uitbundige ritmes mogen intens verdriet en de viering van de liefde naast elkaar bestaan.

De Ludions vormen een luchtiger intermezzo: vijf kleine gedichten over opvallende dieren, romantische pijn, en exotische liefde. De dadaïstische teksten van Léon-Paul Fargue zitten vol met kinder- en brabbeltaal, die voornamelijk in klank betekenis hebben. Het origineel van Erik Satie werd door Gustavo Trujillo voor Kobra gearrangeerd.

KOBRA eindigt met twee slaapliedjes, in zeer verschillende vormen. Tot de Slaap is voor Kobra een bijzonder dierbaar stuk. De modern klassieke compositie van Hayo Boerema, werd nog nooit eerder opgenomen. De prachtige tekst van Ida Gerhardt is een oproep tot overgave aan de nacht. Het sprookjesachtige Hushabye Mountain stelt tot slot de luisteraar gerust. In het vloeiende arrangement door Kobra’s eigen Nina Rompa, hoef je niets anders meer te doen dan mee te varen naar een plek waar je mag zijn zonder zorgen.

Kortom: KOBRA is een lappendeken van muziek, samengebracht door Kobra’s veelzijdige muzikaliteit.